donderdag 15 juli 2010

Ze vindt het geluk (15)

De zon gleurde over de horizon. De wind kietelde de bladeren. De vogel strekte zijn vleugels. Hij hupte en liet zich dragen door de wind. Een zonnestraal gleed over Xelines voeten. In de hoek van de kamer bewoog iets. Twee kleine ogen staarden naar het meisje. Poseidon richtte zijn oren naar achteren. De twee ogen gleden over de grond in de richting van het hooi. Poseidon strekte zijn benen en stond overeind. Xeline draaide zich om in haar bed. Ze had haar ogen gesloten en een glimlach op haar gezicht. Poseidon krabde met zijn voorpoot over de vloer en draaide in de richting van de twee ogen. Het sissen werd luider. Poseidon deed een stap naar voren en brieste. De slang aarzelde even. Hij richtte zijn hoofd op en gleed verder. Poseidon draaide zich om en drukte zijn hoofd tegen de rug van het meisje. Xeline reageerde niet. Poseidon drukte harder. Hij keek af en toe om. De slang keek naar het paard en het meisje. De slang liet zijn onderkaak zakken en maakte zijn tanden bloot. Het sissen hield aan. Poseidon nam de jurk van Xeline in zijn mond en trok haar uit het bed. Xeline deed haar ogen open. Ze keek recht in de ogen van de slang. Achter de slang zag ze een nest met eieren. Xeline begreep dat de slang niet aanviel maar verdedigde. Het was een moeder die haar kroost wilde beschermen. Xeline deed haar hand naar voren als een gebaar van rust. Ze keek de slang in de ogen en trok Poseidon met zich mee. Het sissen werd minder. De slang sloot zijn bek en ging liggen. Stap voor stap liep Xeline achteruit in de richting van de deur. De slang draaide zich om en gleed terug naar zijn nest. Het gevaar was geweken.

Voorbij de brug nam Xeline de manen in haar hand en zwierde op de rug van haar trouwe vriend. In draf reden ze de heuvel over. Xeline voelde dat vandaag een bijzonder dag zou worden. (wordt vervolgd)

Juan Felix

Geen opmerkingen:

Een reactie posten